leesfeest.nl Het is oudjaar, Victor heeft een zusje Charlotte, een vader en een moeder en hij is van plan van het komende jaar een geweldig jaar te maken. Dit jaar wordt Het Jaar Van Victor, vertelt hij je meteen enthousiast op de eerste bladzijde.’Het jaar van Victor’ is geschreven in de ik-vorm, de zinnen zijn kort en de hoofdstukken met titels ook. Er is overduidelijk een kind van tien aan het woord, maar wel een wijsneus met humor, een joch dat goed kan vertellen. De stem van Victor, zijn ironie en de manier waarop hij vertelt geven het verhaal lucht en vaart, maken het bijzonder… en draaglijk. Want o, wat een ellende! Als lezer kom je er al gauw achter dat het jaar dat zo fantastisch had moeten worden, uit dreigt te lopen op een regelrechte ramp. Het begint er al mee dat Victor op die bewuste oudejaarsavond een ongelukje krijgt met vuurwerk. Vervolgens raakt zijn vader in een dip, wordt hij ontslagen en daar wordt zijn moeder ook niet bepaald gelukkig van. Hun relatie heeft het zwaar te verduren. Charlotte is allergisch voor ruzie, zij kan niet tegen het geschreeuw en gehuil van haar ouders en kruipt weg in een hoek achter een gordijn. Daar zit ze in de maanden die volgen met grote regelmaat. Victor vindt zijn thuissituatie ook verschrikkelijk, hij maakt zich zorgen om zijn ouders en zijn zusje en de juf merkt dat aan zijn gedrag. Het hele jaar door moet hij regelmatig bij haar op gesprek. En dan is er ook nog Josien, van wie de naam op maar liefst 57 bladzijdes consequent wordt doorgestreept, simpelweg omdat ze dat heeft verdiend. Eigenzinnige opa en gezondheidsfreaky oma spelen een rol, beste vriend Joris zorgt voor het nodige gedoe en op pagina 218 bekent Victor, vol van zorgen en verdriet: Ik ben bang dat ik alles en iedereen kwijtraak. Mijn vader. Mijn moeder. Ons huis. Mijn leven. Mijn vrienden. Joris. Josien. Alles. Victor vertelt in de tegenwoordige tijd en maakt je daarmee deelgenoot van zijn verhaal. Het is niet moeilijk je in zijn situatie in te leven en hem te leren kennen: je bent getuige van wat er gebeurt en van wat er wordt gezegd in de vele dialogen. Soms is dat nogal wat in een paar zinnen: ‘Hou je nog van mama?’ vraag ik, zonder er echt bij na te denken. ‘Ja, maar…’ ‘Maar?’ ‘Je moeder doet heel boos tegen me. Zo veel boosheid is niet goed voor de liefde.’ Soms is het ook grappig: ‘Hoe gaat het met jullie vader?’ vraagt oma om beleefd te zijn. ‘Goed,’ zeggen Charlotte en ik. ‘Mooi,’ zegt oma. ‘Hm,’ zegt mama. ‘En hoe gaat het op school?’ vraagt oma. ‘Goed,’ zeggen Charlotte en ik. ‘Mooi,’ zegt oma. ‘Hm,’ zegt mama. ‘En hoe gaat het met jullie zelf?’ vraagt oma. ‘Goed,’ zeggen Charlotte en ik. ‘Goh,’ zegt oma. ‘Hm,’ zegt mama. Ik kan me voorstellen dat Victor zelf zijn verhaal zou beoordelen als ‘mooizielig’ of ‘leukstom’ of ‘vrolijkverdrietig’. En ik ben het met hem eens. ‘Het jaar van Victor’ is geen aanrader als je op zoek bent naar een verhaal vol heldendaden of waanzinnig goeie grappen. Dit boek laat je soms zuchten vanwege de zware thema’s en het domino-effect daarvan. Maar Victor neemt je in vertrouwen en dat is ontroerend, leuk en erg mooi. Leesfeest.nl, Smione Arts |
Lees-wijzer.be, Line Leys Je kent dat wel, het gevoel dat er op 1 januari een nieuwe periode in uw leven begint. Dat dat oude jaar nu eindelijk eens afgelopen moet zijn, en dat het nieuwe veel en veel beter zal zijn. Ook Victor heeft er geen al te best jaar op zitten en kijkt uit naar het nieuwe: ‘Dit nieuwe jaar wordt mijn jaar, het jaar van Victor!’ Al snel zal echter blijken dat het nieuwe jaar niet beter wordt dan het oude. Integendeel.In de komende 365 dagen zal Viktor zich verbranden aan vuurwerk, een arm breken, ziek worden door een te grote portie taart, ruzie maken met vrienden, vechten met klasgenoten, en voor het eerst verliefd worden (met alle gevolgen van dien). Zijn zusje belandt in het ziekenhuis. Zijn vader verliest zijn baan en van op de eerste rij maakt Victor mee dat zijn ouders uit elkaar gaan, zijn moeder een nieuwe vriend krijgt en zijn vader wegglijdt in een alcoholverslaving. Een hoop ellende bij elkaar, dus. In feite zelfs veel te veel voor één boek. Gelukkig is die overdosis kommer en kwel de enige zwakte van Het jaar van Viktor. De stijl en het narratief realisme van Aby Hartog verdienen niets dan lof. Hij wordt nergens belerend en laat Victor zelf in eenvoudige woorden het verhaal van zijn familie vertellen. Door de kinderblik blijft de lezer gespaard van al te emotionele beschrijvingen. Bovendien beseft Hartog zeer goed dat een jaar uit een mensenleven qua narratieve structuur meer weg heeft van een net begonnen Perzisch tapijt, dan wel van een volledig afgewerkt exemplaar. Aan het einde van het boek, op 31 december, zijn er dus nog heel wat losse verhaaldraden, en zo hoort het ook. Leuke weetjes Bij het nieuwe jaar hebben we vaak hoge verwachtingen maar die worden helaas niet steeds ingelost. Maar met de nodige humor kan je er toch het beste van maken. Victor vertelt zijn verhaal – ondanks alle kommer en kwel – op een prettige manier en ook al maakt hij veel mee, het leven blijft best spannend. Aby Hartog is zowel schrijver als illustrator Lees-wijzer.be, Line Leys |
de limburger
de Limburger, Marlous Flier
|
opvoedadvies.nl Aan het begin van ‘Het jaar van Victor’ neemt de 10-jarige Victor zich op nieuwjaarsdag voor een geweldig jaar te gaan hebben. Maar het begint meteen verkeerd. Hij brandt zijn hand aan vuurwerk, zijn ouders krijgen ruzie, zijn vader wordt ontslagen en zijn jongere zusje Charlotte zit alleen nog maar stilletjes in een hoek van de kamer. Na enige tijd denkt Victor dat het wat beter gaat tussen zijn ouders, ze maken minder ruzie. Maar al snel ontdekt hij dat zijn ouders boze briefjes naar elkaar schrijven en ‘s avonds laat hoort hij zijn moeder schreeuwen dat zijn vader maar een andere vrouw moet zoeken. Victor en Charlotte proberen hun ouders nader tot elkaar te brengen met een zelfgebakken taart en een etentje, maar dit blijkt vergeefse moeite. Zijn ouders besluiten uit elkaar te gaan. Hierna breekt een moeilijke tijd aan voor Victor en Charlotte. Hun vader heeft het moeilijk met de scheiding (” We zien papa nooit meer en als we hem zien dan is het raar.”) en hun moeder is heel vaak boos.De vakantie met hun vader pakt ook niet echt leuk uit, hij wil eigenlijk niets met ze doen en drinkt te veel. De vakantie met hun moeder is leuker, al worden ze wel onverwacht geconfronteerd met de nieuwe vriend van hun moeder, die met zijn zoontje naar hetzelfde vakantie-adres is gekomen. Eenmaal weer thuis besluit hun moeder de relatie met hem toch te beëindigen. Victor is hier erg kwaad over, hij was net een beetje aan het idee dat zijn moeder een nieuwe vriend had gewend. In de maanden daarna vindt Victor’s vader een nieuwe baan en een eigen huis en verhuizen Victor en Charlotte met hun moeder naar de andere kant van de stad. Wanneer zijn vader spullen komt ophalen in het oude huis krijgen zijn ouders weer ruzie. Dit maakt Victor zo boos dat hij besluit iets te stelen. Zijn ouders worden gebeld over het stelen door de directeur van school . Ze praten met hem en Victor vertelt waar hij allemaal boos over is. Zijn ouders beloven beter hun best te doen en hem te helpen. Het wordt kerst en Victor hoopt dat het volgende jaar echt ‘het jaar van Victor’ wordt. Het verhaal is herkenbaar en toegankelijk geschreven. De korte zinnen maken het boek gemakkelijk om te lezen, ook voor kinderen die wat minder graag lezen. Aby Hartog weet zich goed te verplaatsen in gevoelens en gedachten van een kind en zet Victor en Charlotte overtuigend neer. Er gebeurt alleen wel heel veel in dat ene jaar, zoveel dat er amper tijd is voor Victor om een tegenslag te verwerken of over zijn gevoelens na te denken, omdat de volgende gebeurtenis zich al weer aandient. Niet alleen raakt zijn vader werkeloos, gaan zijn ouders uit elkaar, krijgt zijn moeder twee keer een nieuwe vriend en wordt Victor betrapt op stelen, in dat jaar verbrandt Victor ook nog zijn hand, breekt hij zijn arm, is het zoontje van de nieuwe vriend van zijn moeder kwijt op vakantie, krijgt zijn zusje een longontsteking, krijgt hij meerdere malen een klap van zijn moeder, wordt Victor verliefd, zoent zijn vriendinnetje met zijn beste vriend, maakt ze het uit als hij niet helemaal eerlijk is over de verhuizing en loopt Charlotte van huis weg. Het is zoveel dat hierdoor flink wat van de dingen waarmee Victor geconfronteerd wordt, niet echt uitgediept kunnen worden. Het verhaal blijft hierdoor hier en daar wat vlak en boet in aan geloofwaardigheid. Iets minder bijkomende narigheid had het verhaal goed gedaan, al deze tegenslagen voegen weinig toe. Daarbij zijn Victor en Charlotte wel erg evenwichtige kinderen (vooral als je in gedachten houdt, dat ze pas negen en tien zijn). Natuurlijk hebben ze het wel moeilijk met de scheiding van hun ouders, maar bijvoorbeeld wanneer hun vader er een puinhoop van maakt op de camping en te veel drinkt, gaan ze samen de caravan opruimen en voor eten zorgen. Victor en Charlotte gaan netjes even weg als de volwassenen willen praten, begrijpen alles wel héél goed en snel en zijn erg lief voor elkaar (Charlotte bakt taart als Victor liefdesverdriet heeft). Wanneer totaal onverwachts hun moeder op vakantie afgesproken blijkt te hebben met een nieuwe vriend waar Charlotte en Victor nog niets van weten, accepteren ze dit wel heel snel en stellen ze al snel vragen over gaan samenwonen. “Het jaar van Victor” is een gemakkelijk te lezen boek voor kinderen tussen de negen en twaalf jaar. Kinderen die zelf te maken hebben met een scheiding zullen er zeker herkenning in vinden, maar ook kinderen die niet te maken hebben met een scheiding zullen het boek met plezier kunnen lezen. Want ondanks alle tegenslagen in ‘zijn jaar’ maakt Victor ook leuke dingen mee en is dit geen ‘zielig boek’. opvoedadvies.nl, Tamar de Vos |
lees/media-coach de Bibliotheek Veluwezoom Twee boeken die over kinderen en hun ouders gaan. Die ouders toch. Worden ze niet ziek, dan worden ze wellicht werkloos of maken ruzie, worden verliefd of laten het eten aanbranden. Leuk voor kinderen vanaf ca. negen jaar om zelf te lezen, maar ook geschikt om in de klas voor te lezen en te bespreken. Voor een heleboel kinderen zullen de thema’s herkenbaar zijn. (….) Het jaar van Victor, van Aby Hartog, is geen dagboek maar een maandboek. Victor vertelt over de periode dat zijn vader werkloos wordt en de problemen zich daarna opstapelen. Victor en zijn zusje worden door hun ouders een beetje vergeten, vader en moeder zijn erg met hun eigen welzijn bezig. Vader lost zijn problemen op met heel veel bier en moeder zoekt troost bij andere mannen. Victor heeft hier last van en wordt steeds opstandiger tegen zijn ouders en op school. Hij heeft het echt zwaar. Ook dit boek staat bol van de humor, vooral van de dialogen heb ik genoten. Opvallend is de schrijfstijl. De zinnen zijn zeer kort. Dit geeft een soort rap-melodie aan het verhaal. Grappig.lees/media-coach de Bibliotheek Veluwezoom, brigitte verkerk |
Jaapleest.nl Verschijnt er nog wel eens een kinderboek waarin het gezinsleven een rol speelt, waarin de ouders niet gescheiden zijn, gaan scheiden of op zijn minst ernstig met elkaar overhoop liggen? Het hoort bij deze tijd maar het is voor een veellezer van jeugdboeken ook wel eens fijn als de ouders gelukkig met elkaar zijn. In Het jaar van Victor is er aanvankelijk niet veel aan de hand. Victor besluit op oudjaarsdag dat het nieuwe jaar een geweldig jaar moet worden. ‘Een jaar waarin alles goed gaat en alles gaat zoals ik wil’. Dat valt tegen. Een paar pagina’s later is zijn vader ontslagen en maken zijn ouders alleen nog maar ruzie. Moeder vindt vader een slappe jandoedel en zet hem het huis uit. Victor en zijn zus moeten in de zomer met beide op vakantie en vooral het verblijf met vader in een aftandse caravan is een ramp. Hij drinkt veel en laat de boel verslonzen. Moeder is bezig haar leven opnieuw in te richten en ontmoet leuke andere mannen. Victor zit op de circusclub maar breekt zijn arm en vindt een meisje leuk. Zijn zus Charlotte bakt veel taarten om de misère tegen te gaan. Uiteindelijk is het jaar om en was het niet zo’n fijn jaar maar wel het jaar van Victor. Ik som het allemaal maar even op want zo zit dit boek in elkaar. De eerste twee zinnen tellen respectievelijk 4 en 5 woorden. Dat is niet het gemiddelde maar zinnen van langer dan tien woorden zijn met een lampje te zoeken. De dialogen reiken niet veel verder dan alledaagse vragen met alledaagse antwoorden. ‘Ik verveel me. We lachen. ‘Wat een superverjaardag. Ik knik. Charlotte ook. ‘Ja,’ zegt mama. ‘Leuk’, zeggen Jesse en Sven’. Deze staccato stijl leest gemakkelijk maar voorkomt diepgang of verbeelding. Van Aby Hartog verscheen een serie boeken bij de kleine uitgeverij Zirkoon en enkele boeken bij Moon. Van deze eersteling bij Querido zou je verwachten dat er iets bijzonders mee is. Ik heb het niet kunnen ontdekken. Het is allemaal kort, snel en simpel: een opsomming in de trant van ‘en toen gebeurde er dit en toen dat en dat was niet zo leuk’. Natuurlijk valt zo’n scheiding niet mee maar daar zijn al veel en veel betere jeugdboeken over geschreven. Daar voegt Het jaar van Victor weinig aan toe. Jaapleest.nl |
NBD|Biblion recensie Op oudejaarsdag bedenkt de 10-jarige Victor (ik-figuur) dat er na ‘een niksig jaar’ nu een geweldig ‘jaar van Victor’ moet komen, maar al snel gaat het mis. Zijn ouders hebben doorlopend ruzie (zijn vader is ontslagen en kan daar niet mee omgaan) en dat mondt na enkele maanden uit in een scheiding. Victor en zijn zus Charlotte zijn het vaak niet met hun ouders eens en dat levert nog meer ruzies op. Op school wordt Victor verliefd op Josien, maar als Josien met Victors beste vriend zoent, levert dat ook de nodige problemen op. De lezer ervaart door de ogen van Victor een jaar uit zijn leven. Het thema scheiding wordt goed uitgewerkt en de personages komen echt tot leven (waarbij vooral de broer-zusrelatie erg mooi is). De emoties van Victor, van vreugde bij zijn eerste zoen tot zijn woede als zijn ouders uit elkaar gaan, worden heel invoelbaar beschreven. De dialogen met korte zinnen passen helemaal bij het verhaal en geven de sfeer van de gesprekken goed weer. De herhaling van dezelfde dialogen met verschillende personages is een mooie vondst, maar wordt na enkele keren wel voorspelbaar. Vanaf ca. 10 jaar. NBD|Biblion, Toin Duijx |