‘Wat gaan we vandaag doen?’ vroeg Tesla.
‘Laten we een bank beroven,’ zei Miro.
‘Goed,’ zei Tesla. ‘Dan moeten we ons verkleden, kom.’
Ze pakte Miro bij zijn hand en trok hem de slaapkamer van papa en mama in. Ze trok een la open.
‘Kijk,’ zei Tesla, ‘zwarte panty’s om over ons hoofd te trekken. En handschoenen!’
‘Mooi,’ zei Miro. ‘Net echt. Nu nog een lange jas en een sporttas, en we zijn klaar.’
‘Nee. We moeten ook nog pistolen hebben. Wacht maar, ik pak ze wel.’
Even later stonden Miro en Tesla op de stoep bij de bank. Ze waren er helemaal klaar voor.
De bankdirecteur kwam naar buiten.
‘Wat komt u hier doen mevrouw?’ vroeg de directeur aan Tesla.
‘Wij komen de bank beroven,’ zei Tesla.
‘Moeten jullie dan geen maskers dragen?’ vroeg de directeur.
‘Oh ja,’ zei Miro. ‘Vergeten, sorry.’
Miro en Tesla trokken mama’s panty’s over hun hoofden.
‘Zo is het beter,’ zei de directeur.
‘Wij komen de bank beroven,’ zei Miro.
‘Oh jé,’ zei de directeur. ‘Waar is jullie briefje met eisen?’
‘Dat hebben we niet,’ zei Tesla.
‘Dat is dan niet goed, zei de directeur. ‘Bankrovers hebben altijd een briefje met eisen.’
‘We hebben geen papier,’ zei Tesla.
‘En geen pen,’ zei Miro.
‘Neem maar wat van mij,’ zei de bankdirecteur.
Hij liep met Miro en Tesla naar binnen en gaf ze pen en papier.
‘Wat moet er in zo’n briefje staan?’ vroeg Tesla.
‘Dit is een roofoverval. Geef ons al jullie geld. Raak niet in paniek,’ zei de bankdirecteur.
Miro schreef alles op.
‘En aan wie geven we het briefje?’ vroeg Tesla.
‘Aan die mevrouw achter de balie,’ zei de bankdirecteur.
Miro liep naar de balie en gaf de mevrouw het briefje. Ze las het.
‘Sorry,’ zei de mevrouw. ‘Ik kan jullie geen geld geven.’
‘Waarom niet?’ vroeg Miro.
‘Omdat het geld in de kluis zit. En die zit op slot. En hij gaat alleen maar open als je het wachtwoord intypt. En ik ken het wachtwoord niet.’
‘Wie kent het wel?’ vroeg Tesla.
‘De directeur,’ zei de mevrouw.
Miro en Tesla liepen weer naar de directeur.
‘Wilt u ons het wachtwoord geven?’ vroeg Miro.
‘Nee hoor,’ zei de directeur. ‘Dan moet je me eerst bedreigen, anders doe ik het niet.’
‘Goed,’ zei Miro.
Hij pakte zijn waterpistool uit zijn tas. Hij richtte het pistool op de directeur.
‘Geef ons het wachtwoord,’ zei Miro dreigend. ‘Anders schiet ik!’
‘Oh jé,’ zei de directeur. ‘Dat kan niet meer. Ik ben het wachtwoord vergeten. Van de schrik!’
‘Ja,’ zei Miro. ‘Wij zijn ook erg eng!’
‘Behoorlijk eng,’ zei de directeur.
‘En nu?’ vroeg Tesla.
‘Nu moeten jullie snel in jullie vluchtauto springen en wegrijden, want jullie bankroof is mislukt.’
‘We hebben geen vluchtauto,’ zei Tesla. ‘We zijn met de bus.’
‘Dan ga je met de vluchtbus,’ zei de directeur.
‘Goed,’ zeiden Miro en Tesla.
Ze renden naar de bushalte. Toen de bus eindelijk kwam sprongen ze in de vluchtbus.
‘Dat is nog best moeilijk,’ zei Miro, ‘zo’n bank beroven.’
‘Ja,’ zei Tesla. ‘Je moet aan een hoop denken.’
‘We kunnen maar beter een ander vak kiezen,’ zei Miro.
‘Ja. Een ander vak is vast makkelijker.’