Gisteren stond ik voor de klas, en wilde ik de kinderen beter leren kennen.
Zo’n namenlijst is handig. Kennis van hobby’s en huisdieren ook, maar ik wilde iets substantiëlers. En dus vroeg ik naar hun bucket-list. Wat zouden ze ooit willen kunnen of doen. Het resultaat was geweldig!
“Ik wil naar de regenwolken vliegen.”
“Ik wil kunnen transformeren in alle dieren.”
“Ik wil ijs met 10 bolletjes.”
“Ik wil van die-en-die winnen met armpje drukken.”
“Ik wil een keer naar de hel (voor eventjes).”
“Ik wil in babytaal met mijn baby-zusje kunnen praten.”
“Ik wil een hond worden.”
“Ik wil een keer alleen, zonder mijn ouders, de natuur in.”
“Ik wil salto’s maken.”
“En ik flik-flaks.”
“Ik wil een hond worden.”
“Ik wil de olympische spelen winnen met turnen.”
“Ik wil altijd paard rijden.”

Ik ben trots op mijn vraag, en op hun antwoorden. Zo leerde ik de kinderen beter kennen, maar zij elkaar ook. En zo hielpen ze me om waar nodig individueel te kunnen reageren en stimuleren.
Mocht je zelf ook een keer voor een nieuwe groep staan, ik raad je deze vraag van harte aan.
En heb je een keer een schrijver of invaller in de klas nodig, dan raad ik mezelf aan.