De dag voordat ik weg wil lopen gaan mijn ouders er vandoor. Ze laten een briefje voor me achter.
“We zijn samen op stap. Zonder jou. Je begrijpt wel waarom. Hier is geld om te overleven. Papa en Mama.”
En wat nu?
Een aangrijpend maar ook vrolijk boek over verwaarlozing.
De illustraties zijn gemaakt door Wouter Tulp. Hij heeft ook de omslag ontworpen.
Voor 9 jaar en ouder.
Uitgeverij Pimento
ISBN: 97 890 4992 2160
Hieronder staan een aantal recensies:
| Pluizuit: De dag voordat Noor thuis wil weglopen, gaan haar ouders er zelf vandoor. Ze vinden dat ze tijd voor zichzelf nodig hebben en laten wat geld achter zodat Noor haar plan kan trekken. De vakantie is net begonnen maar Noor weet niet goed wat ze moet beginnen. Ze vertrekt dan maar per trein naar haar oma. Die wil haar niet in huis dus reist ze naar haar andere oma. Die neemt contact op met de eerste oma en met z’n drieën gaan ze op zoek naar Noors ouders. Wanneer ze hen vinden, is echter niets opgelost. Ze willen niet terugkomen voor ze tijd hebben gehad voor zichzelf. En Noor dan?Dit is een bizar reisverhaal van een meisje dat haar ouders gaat zoeken. Ze beschrijft al haar handelingen en de reacties van de mensen die ze tijdens haar reis ontmoet. De ene al wat geïnteresseerder dan de andere. Ook de verschillen tussen beide oma’s beschrijft ze zeer gedetailleerd. Bij het lezen van dit verhaal twijfel je voortdurend over je houding tegenover dit verhaal: is het nu grappig of schrijnend? Het verslag van Noor klinkt nonchalant maar tegelijk voel je dat ze toch ongerust is. Dat ze zelf wegloopt, vindt ze logisch, maar dat haar ouders weglopen kan in haar ogen echt niet. Dit is een eigenzinnig verhaal dat vlot leest en tal van gevoelens oproept. Dit laat je niet onberoerd, maar welk gevoel de overhand krijgt, zal sterk variëren. Ook de illustraties tonen soms dubbele bodems. Een verrassend leesboek! (Pluizuit, Mik Ghys, april 2007) |
| Boekenjeugdgids: Na haar laatste schooldag in groep 8 besluit Noor weg te lopen. Dat wordt dan voor de vijfde keer, omdat haar ouders zich niets aan haar gelegen laten liggen. Bij thuiskomst blijken zij haar echter voor geweest te zijn: er ligt een briefje en geld om de eerste tijd door te komen. Noor meldt zich eerst bij de ene oma en vervolgens bij de andere. Hoewel haar beide oma´s onderling ook al geen goede verhouding hebben, gaan ze gedrieën op pad om Noors ouders op te sporen. Dat brengt de oma´s in elk geval dichter bij elkaar; de uiteindelijke ontmoeting met de ouders is erg confronterend. Het boek, met ruime bladspiegel en korte zinnen die vaak op een nieuwe regel beginnen, oogt voor ca. 8-jarigen. Er staat echter zoveel tussen de regels dat pas veel oudere kinderen het boek aankunnen, ook gezien het serieuze onderwerp. Het verhaal kent geen goede afloop, hoewel Noor zonder haar ouders misschien wel beter af is. Niet alles wordt duidelijk, er blijft nog veel in te vullen. Heel direct verteld, geeft het boek veel stof tot nadenken en -praten. Vanaf 11 jaar, ook voor ‘gewone´ lezers.(Boekenjeugdgids, B) |
| NBD|Biblion: Na de laatste schooldag in groep 8 vindt Noor (ik-figuur) thuis een briefje van haar ouders. Zij zijn weggelopen want ze vinden dat ze tijd voor zichzelf nodig hebben! Noor had zelf een dag later willen weglopen. Ze reist met de trein naar haar twee oma’s. De oma in Groningen, voor wie Noor de voorkeur heeft, neemt contact op met de andere oma en gezamenlijk gaan ze op zoek naar de ouders. Eenmaal gevonden blijken deze niet te willen terugkomen en moet Noor samen met de oma’s en hulpverlenende instanties een oplossing zoeken. Geen happy end. Een eigenzinnig, bijzonder, maar tegelijk ook bizar reisverhaal van een meisje op zoek naar haar ouders. Al lezende vraag je je steeds af welke houding je moet innemen ten opzichte van de inhoud. Boos? Grappig? Nonchalant? Irreëel? Geweldig zoals de verschillende karakters en houding van de mensen die Noor ontmoet, zijn uitgewerkt. Er is gebruikgemaakt van een redelijk groot lettertype, hetgeen wat kinderlijk aandoet. De inhoud ligt echter meer bij ca. 11-jarigen. De illustraties sluiten goed aan bij de verwarring die kan ontstaan. Een verrassend leesboek dat zijn weg naar de juiste lezer moet zien te vinden. (NBD|Biblion recensie, M. ten Have-van Gog) |